ပီတိ

ေက်ာခင္းေပးလိုက္ပါရဲ႕
တံတားေလးတစ္စင္းပါ

ကိုယ့္ေအာက္မွာလား

တသြင္သြင္စီးေနတယ္

စမ္းေခ်ာင္းေလး

 ျဖတ္ေလွ်ာက္လို႔လည္းရ

ခပ္ေသာက္လို႔လည္းရ

ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ေကာက္သြားတယ္မရွိ

ကိုယ့္မိတ္ေဆြပါ။ ။

လူအိမ္

သယံဇာတက်ိန္စာ

မိုးေကာင္းဆဲအခ်ိန္က
အငမ္းမရစားသံုး
ဟထားတဲ့ပါးစပ္ႀကီးေတြ
အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထ
အနံ႔အရသာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့
ျမစ္ဆံုအမႊာညီအစ္မကို
ညစာမခ်န္ ၿပိဳင္တူခပ္ေသာက္ေနၾကတယ္။

သဘာဝကုန္စံုေပါင္းစု
လွ်ပ္စစ္ထုထည္ႀကီးလည္းပါဝင္
ဒီေရေတာေတြျပဳန္း
အဆီအႏွစ္ေတြဆံုး႐ံႈးလည္း
ဂ႐ုတစိုက္ျပဳျပင္လိုစိတ္မရွိ
စ႐ိုက္ဆန္ဆန္ဆံုးျဖတ္မႈေနာက္
ျမစ္မင္းဧရာရဲ႕အေသြးအသား
အလိုရမၼက္ႀကီးစြာ
သူတို႔ေတြ စားသံုးေနၾကတယ္။

ဘယ္ေမ့ႏိုင္မလဲ
လွ်ာဖ်ားမွယစ္မူးဖြယ္အရသာ
အလိုအေလ်ာက္ အေကာင္ေပါက္လာတဲ့ဥ
အိပ္ကပ္ထဲတေလွ်ာေလွ်ာဝင္လာ
ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး
အေလာတႀကီးစုပ္ယူေနတုန္း
ဇူဇကာပုဏၰားလို႔သတ္မွတ္ေတာ့
မက္မေျပသူအခ်ိဳ႕က
ေတာက္တစ္ေခါက္ေခါက္
မနက္စာေနာက္က်ေပါင္းမ်ားလို႔
ဆင္ေျခထပ္တက္ျပန္တယ္။

ျခားနားမႈေတြစီးမိုးတဲ့
အျခား႐ုပ္ဝတၳဳထက္
ခ်ဥ္ငံစပ္တြဲစပ္ထားတဲ့
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕လက္ကို အန္တုမရခဲ့တာ
ငါတို႔ေတြသာအသိဆံုး
ေနာက္ဆံုး ကံၾကမၼာဖန္လာလို႔
သမုဒၵရာဝမ္းတစ္ထြာအတြက္
ႀကိဳးစင္ေပၚက ဧရာဝတီ ထာဝရမေသဆံုးဖို႔
သယံဇာတက်ိန္စာတိုက္ပြဲ
မနက္ျဖန္ရဲ႕လက္ဆင့္ကမ္းတာဝန္။ ။

ရာမညမင္းၿငိမ္းခ်မ္း

ေအာင္ပင္လယ္ ၂ဝ၁၇ ႏိုဝင္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာ

ညေနမ်ားကိုျဖတ္ခဲ့ရ

လူေသရဲ႕ မ်က္ႏွာလို

ျဖဴမိႈင္းတဲ့ေကာင္းကင္က

ေဆာင္းအေသရဲ႕အေလာင္းကို 

ပိုက္ေပြ႕လို႔ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။

အရြက္မဲ့ကုကၠိဳပင္ေပၚက 

ငွက္ကေလးမ်ား တစ္လွည့္စီေတးသီရဲ႕။

အနားက သရက္ပင္ တစ္ပင္လံုးစိမ္းေမွာင္။

ေျမျပင္ေပၚက သစ္ရြက္ေသမ်ား 

တစ္ညတာအိပ္ရင္း 

မနက္ခင္းႏုရဲ႕ 

အ႐ုဏ္ကို ျမင္ခ်င္ပံုနဲ႔

ညေနခင္းမ်ားကို

 ႏႈတ္ဆက္ေနလိုက္တာ။    ။

ေနထက္ႏိုင္
ေအာင္ပင္လယ္ ၂ဝ၁၇ ႏိုဝင္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာ